Of beter gezegd Amazone Curanderisimo is mij heilig en dierbaar als het leven zelf. Het opent ons voor de natuurlijke wereld waar we de verbinding mee verloren zijn. Deze breuk erkennen is een wezenlijke stap én oefening in nederigheid als het om het her-inneren van de verbinding met je natuur gaat. Kritische stukken zoals dit artikel uit 2005 van Dr. Jaques Mabit (arts, oprichter en uitvoerend president van het Taki Wasi Center in Peru) worden niet altijd op waarde geschat maar zijn zeer waardevol en prikkelend om de diamant aan te slijpen. Alhoewel dit pad ruim 12 jaar door mij bewandelt wordt vraagt het elke dag om bewust-zijn en overgave aan het intuïtieve veld en het kennen van mijn plaats in het symbolische universum van referentie.

AMAZONE SJAMANISME EN DE WESTERSE WERELD

Tussen aanmoediging en waarschuwing

Geschreven door Dr. Jacques Mabit. Arts, oprichter en uitvoerend president van het Takiwasi Center in Tarapoto, Peru. Eerste publicatie dateert van 2005. De Engelse vertaling dateert van november 2017. 

De 'sjamanistische' invasie

In de kleine oase van de Hoge Peruaanse Amazone waar ik bijna 20 jaar heb geleefd, zie ik een groeiende golf van westerlingen opkomen die gretig toenadering zoeken tot de praktijken van de traditionele Amazone geneeskunde. Omdat ik zelf een van de initiatiefnemers van deze beweging ben, kan ik niet anders dan schommelen tussen tevredenheid en angst in het aangezicht van dit enthousiasme voor wat nu bekend staat als "sjamanisme"; een zeer ongepaste term vanuit een antropologisch perspectief. Het progressieve besef dat westerlingen hebben van het ernstige tekort aan heiligheid in hun dagelijks leven, en de moed van sommigen, neemt hen mee naar de andere kant van de wereld op zoek naar een vernieuwing van hun spiritualiteit die hoop lijkt te brengen. Tegelijkertijd heeft het vermogen van westerlingen om alles wat ze aanraken te transformeren in een commercieel product, inclusief spiritualiteit, iets angstaanjagends.

We zijn momenteel getuige van een massale instroom van mensen uit landen in het noorden van de wereld die naar de meest geïsoleerde hoeken van de bossen, bergen en woestijnen van Peru komen, en naar vele andere plaatsen, om de “sjamaan” te ontdekken die nog steeds “puur” is, en die ze met zichzelf kan verzoenen. De dingen zijn op een bepaalde manier ingewikkeld geworden, nadat een omgekeerde beweging op gang is gekomen met de uitstroom van "sjamanen" naar Europa, en met blanken die zich presenteren als geïnitieerd en in staat om inheemse leraren te vervangen.

Wanneer een westerling en een Amazone of Mestizo-sjamaan elkaar ontmoeten, zijn het niet alleen twee mensen die oog in oog komen te staan, het zijn twee culturen die elkaar ontdekken en ten slotte elkaar confronteren. Ieder van hen draagt, hoewel vaak onbewust, de culturele elementen in zich die hun wereld, hun gedachten en gedrag structureren. Als dit in het dagelijks leven geldt voor de regels van opvoeding en hoffelijkheid wanneer je een geografische grens passeert, geldt dit nog meer op het punt van het overschrijden van de grenzen van bewustzijnstoestanden. Deze wederzijdse onwetendheid van de interne wereld van de ander, versterkt door de illusie van uiterlijkheden (veel sjamanen kleden zich op een westerse manier, dragen een horloge, luisteren naar de radio ...), maakt meerdere projecties mogelijk die permanente bronnen van misverstand worden, van de meest humoristische soort tot de meest gevaarlijke.

Het symbolische universum van referentie van de een en de ander is compleet verschillend, en toch is het precies deze leessleutel van innerlijke ervaringen die in het spel is tijdens sjamanistische ervaringen zoals bij het drinken van Ayahuasca. Als onze westerse reiziger nog niet eens de geringste training heeft gehad in de symboliek van de eigen cultuur (dit is de regel), dan is er een groot risico dat vuurvliegjes worden verward met lantaarns, charlatans met geweldige leraren en persoonlijke visies met universele openbaringen. Het vermogen tot zelfillusie is dusdanig dat de ontvanger, gezien de inzet en de investeringen in een dergelijke aanpak, geen remedie beschikbaar heeft die hen kan waarschuwen voor hun eigen naïviteit, wanneer ze willen luisteren naar hun "leraar" die hen vertelt dat ze nu deel uitmaken van de “ingewijden”.

Bijgevolg rijst de vraag voor een westerse persoon hoe de sjamanistische ervaring te beheren, om echt voordeel te verkrijgen en niet bij te dragen aan de snelle degradatie van deze praktijken in traditionele samenlevingen. Met het risico om simplistisch te klinken met dit korte artikel, stel ik enkele belangrijke elementen voor, als een soort van reisgids, in een poging om te wijzen op de bruggen, de gevaarlijke routes en die zonder obstakels.

Wanneer een westerling een inheemse sjamaan ontmoet

Amazone sjamanisme komt voort uit een stammenwereld die voornamelijk wordt gereguleerd door de grondleggingsmythe van gerechtigheid. Voor een inheemse persoon bestaat hun etnische groep uit een universum van referentie. Het leven wordt in stand gehouden door een regel van wederkerigheid met de buitenwereld, met de jungle, met de andere stammen en met de onzichtbare wereld. De groep is extreem gestructureerd, met precieze en rigide levensnormen, een onmiskenbare hiërarchie waarin het overleven van de groep voorrang heeft op het leven van een individu. Alle kwade fenomenen zijn te wijten aan een onbalans in de relaties met de 'ander', vanwege agressie of overtredingen, en moeten onmiddellijk worden hersteld door de wederkerigheid van de agressie of de straf van de overtreding in overeenstemming met het gezegde “oog om oog, tand om tand” van de Joodse stammen. Als zodanig is het een 'krijger'-wereld waarin de sjamaan vooral een jager is in het binnenland van de onzichtbare wereld. Hij moet sterker zijn dan zijn externe tegenstander (de sjamaan van de andere stam) en moet als zodanig het grootste aantal ‘wapens’ verzamelen.

Onze westerse Grieks-joods-christelijke opvoeding daarentegen positioneert ons in een compleet ander referentieel universum waar de mythe van liefde de basis is. Dat wil zeggen dat de 'ander' een broer moet worden en geen vijand, omdat de echte vijand in onszelf zit. Het is niet langer mogelijk om het kwaad idealistisch op een andere persoon te projecteren. Dit geeft aanleiding tot het concept van het individu, van een interne plaats waar ik mij van mezelf bewust moet worden (individuatie). Ongeacht of de agressie van buitenaf is ontstaan, wijst mij dit op mijn manier van verwerken, en dus op mijn eigen gedrag. Ik hoef mezelf niet te belasten met wapens, maar liever te ontdoen van mijn ego, mezelf te zuiveren en afstand te doen van mijn ambitie van almacht. Universalisatie wordt het veld van onze actie en onze gedachte, waarbij we ons regelmatig over de 'ander' heen laten projecteren en onze eigen manier van zijn in de wereld bevorderen en de globalisering van onze waarden aanmoedigen. Het individu wordt gedefinieerd als het hoogste doel van de samenleving in de opvoeding van westerse landen.

“Wanneer een westerling en een Amazone of Mestizo-sjamaan elkaar ontmoeten, zijn het niet alleen twee mensen die oog in oog komen te staan, het zijn twee culturen die elkaar ontdekken en ten slotte elkaar confronteren.”

Deze collectieve psychische grond zet westerlingen ertoe aan hun culturele ideaal, van een leraar die van zichzelf is ontdaan en die in perfecte harmonie met de natuur in liefde en vrede leeft, op een sjamaan te projecteren. De westerling fantaseert over een bevrijde inheemse persoon met een gulle natuur die tegelijkertijd ongetwijfeld niet in staat zal zijn om de extreme sociale beperkingen en hiërarchieën van de etnische groepen, de overweldigende kracht van de natuur en de vaak bedreigende invloed van de onzichtbare wereld te tolereren. In de sjamaan zien ze een man die een enorm werk aan zichzelf heeft voltooid en die zijn interne demonen heeft verslagen: een mix van Rousseau's 'Nobele Wilde' en een 'verlichte' oosterling.

Een inheemse man kan een expert worden in het gebruik van de onzichtbare krachten van de natuur en van onze menselijke natuur, zonder zelfs maar minimaal werk aan zichzelf te hebben verricht, in wezen door de energetische wapens in zijn lichaam te hebben verzameld die nodig zijn om de 'ander' te bestrijden. Met andere woorden, we kunnen geconfronteerd worden met een grote tovenaar: een krachtige man die niet al zijn zelfzuchtige impulsen beheerst. Dit is precies de reden waarom de meerderheid van de sjamanen door hun families wordt gevreesd, want deze plotselinge verandering in agressieve zin is altijd mogelijk. Sommige etnische groepen zijn extreme controle over hun sjamaan gaan uitoefenen, die altijd vatbaar is om te worden geëlimineerd in geval van verdachte gebeurtenissen die zich in de stam kunnen voordoen (dood, ziekte, pech ...). Om deze reden weigeren veel jonge inheemse mensen het sjamanistische apprentice-schap, omdat ze de hoge tol kennen die dit tot de dood inhoudt, evenals de blootstelling aan "hun hele leven gehaat te worden".

Ons dagelijkse contact met curanderos uit de Amazone toont ons een permanent universum van interne oorlogen, agressieve projecties, efficiënte oorlogszuchtige acties in de wereld van het onzichtbare. De "magische" dimensie kan verschillende gradaties van belang hebben, maar wordt zelden gezuiverd door hedendaagse healers. Onze onwetende westerling komt naïef in het midden van een slagveld te staan waar het heel gemakkelijk is om geraakt te worden door een verloren "dart"! Geconfronteerd met deze uiterst actieve wereld van hekserij, geloven veel westerlingen dat ze beschermd worden omdat "ze het niet geloven". Niettemin zouden ze lachen om de inheemse persoon die hen vertelt dat ze beschermd zijn tegen een virus of bacterie, simpelweg omdat ze er niet in geloven. Zonder twijfel kan de daad van het geloven, zowel in de ene context als de andere (placebo's, de kracht van suggestie ...), enige controle vergemakkelijken, maar ontkenning garandeert op geen enkele manier absolute bescherming.

Deze uitspraken interfereren meestal met de simplistische New Age-sfeer, waarin men zou willen geloven dat "alles op de wereld mooi is, iedereen vriendelijk is". Als zodanig worden deze veldobservaties regelmatig afgewezen voordat ze zelfs worden overwogen.

De blinde vlek aan de rechterkant van de hersenen

Net zoals westerlingen de psychische functies van de linkerkant van de hersenen op buitengewone manieren hebben ontwikkeld, zijn de etnische groepen van de Amazone experts in het gebruik van de psychische functies van de rechterkant, die bij ons onderbenut is. Westerse onwetendheid in deze kwestie kan op hetzelfde niveau worden geplaatst als de onwetendheid die de gemiddelde inheemse uit de Amazone zou vertonen met betrekking tot kwantumfysica of Germaanse filosofie. Dus daar hebben we een geweldige sjamaan die aantoont dat zijn kunst buitengewoon efficiënt is, maar die volledig onbekwaam is om het met woorden in een lineaire verklarende stijl uit te leggen. Ondanks het feit dat de rechterhersenhelft zo goed is getraind, geeft dit hem niet automatisch toegang tot discursieve rationele logica. Omgekeerd, wie kent er geen grote westerse wetenschapper die alleen wordt begrepen door collega's van zijn vakgebied over de hele wereld, maar volstrekt niet in staat is om zijn symbolische, emotionele leven te beheren, zijn dromen te interpreteren, zijn kennis analoog bloot te leggen of een metafoor te begrijpen?

Sjamanen hebben zeer geavanceerde technieken ontwikkeld voor heerschappij over energieën die kunnen variëren van het proces van materialisatie-dematerialisatie, tot het domein van de gemoedstoestanden van de mensen, tot de beïnvloeding van gedachten via dromen, etc. Deze functies, die ontsnapt zijn aan onze westerse opvoeding, integreren de onderbewuste ruimte van onze psyche. De manipulatie hiervan is veel effectiever in ons, zozeer zelfs dat we hun bestaan ​​negeren. Als zodanig bestaat er een zeer goed ontwikkelde kunst van verleiding die bestaat uit het creëren van heel aangename onbewuste associaties (of het tegenovergestelde) in de geest van het onderwerp met betrekking tot een bepaalde persoon. De neurologische circuits voor plezier worden door een sjamaan gestuurd met behulp van reukstimulerende middelen, geluid en subliminale gebaren die een buitengewone empathie in de gekozen persoon induceren. Deze technieken, zoals de beroemde liefdesdrankjes, dienen voornamelijk om de gewenste persoon aan te trekken voor seksuele doeleinden. Maar door deze afleidende empathie kan de andere persoon ook andere voordelen worden ontnomen. In hun onwetendheid van deze praktijken en in de arrogantie van macht, onderschatten westerlingen deze occulte krachten aanzienlijk en zijn om deze reden de perfecte slachtoffers.

Bedrog en misverstanden: bewustzijnsverruiming of opblazen van het ego?

Deze misverstanden worden ook vastgesteld met betrekking tot de bedoeling van het sjamanistische proces. Iedereen is het erover eens dat het wezen één is, alhoewel de westerling begint vanuit het hoofd en de inheemse persoon vanuit het lichaam. Terwijl de inheemse mens zuivering van het lichaam zoekt om toegang te krijgen tot welzijn, verlangt de westerling bovenal om te 'zien' om zich goed te voelen. De westerling wil met de geest begrijpen om zorgen te bevredigen en vrede te vinden die in de eerste plaats vrede van hun rusteloze geest betreft. Voor een inwoner van de Amazone, gaat existentiële angst over het evenwicht met de natuur en de onzichtbare wereld, het vermogen om fysiek werk te ontwikkelen om de zelfvoorziening te handhaven. Als het lichaam gezuiverd is, weet hij dat zijn hoofd ook beter zal werken, hij zal dromen hebben en de spirits zullen hem benaderen. Wanneer een persoon Ayahuasca neemt, zal de sjamaan vragen of braken heeft plaatsgevonden, omdat de fysieke zuivering op een of andere manier het succes van de sessie aangeeft. Voor de westerling is het de afwezigheid van visioenen die frustratie veroorzaakt, want dat is in wezen wat wordt verwacht. We opereren in een wereld van beelden, reflecties en beeldschermen ...

Daarentegen was de inname van Ayahuasca, afgezien van de sjamaan zelf, een relatief zeldzaam voorkomen in de meeste etnische groepen en was deze in het algemeen secundair in vergelijking met de inname van zuiverende plantpreparaten. Deze laatste worden als essentieel beschouwd om de inname van Ayahuasca in evenwicht te houden en jonge inheemse bewoners hebben hier systematisch toegang toe, hoewel ze Ayahuasca niet altijd gebruiken. De herhaalde en frequente inname van Ayahuasca zonder de inname van andere planten heeft geen zin in de ogen van de inheemse mens en brengt een zeker gevaar met zich mee.

Er zijn dan meerdere valkuilen in de benadering van het Amazone sjamanisme door westerlingen, omdat misverstanden kunnen leiden tot onjuist gedrag. Zelfs in een ideale context en met een absoluut correcte sjamaan kan een gebrek aan voorbereiding bij het betreden van het symbolische universum ernstige problemen veroorzaken. In feite vereisen de beelden die opduiken, net als in dromen, een zekere mate van interpretatie en vervolgens een bewuste metabolisering. Voor de inheemse persoon die in een stam woont, biedt de culturele kennis die hij uit zijn jeugd heeft ontvangen een sleutel voor het lezen van sjamanistische ervaringen. Hij bezit een kosmogonie van collectieve interpretaties, legendes, mythen, familie- of clanverhalen waarmee hij zijn ervaring automatisch kan lokaliseren en er samenhang mee kan bieden in relatie tot zichzelf en zijn referentie-universum. De verarmde symboliek van de westerse rationele opvoeding, het reductionisme van de wetenschappelijke mythe en de desacralisatie van religieuze praktijken, daarentegen, leiden tot mensen zonder duidelijke referentiepunten voor hun innerlijke werelden en voor alle transcendente dimensies. Het verdwijnen van overgangsrituelen 'produceert' massa's volwassenen die niet psychisch zijn geboren en geblokkeerd blijven in een moederlijke wereld waarin mannelijke psychische functies worden uitgesloten en ontoegankelijk worden. Het ego met zijn ambitie van almacht maakt onmiddellijk gebruik van sjamanistische ervaringen om zich deze toe te eigenen: de verruiming van het bewustzijn wordt dan een verruiming van het ego. Het onderwerp neemt een persoonlijke indicatie aan als de openbaring van een unieke goddelijke missie. Hoeveel westerlingen die Ayahuasca nemen en energie in hun handen visualiseren, geloven onmiddellijk dat ze geroepen zijn om healers te worden of denken zelfs dat ze dat, zonder het te weten, altijd al waren?

Zei je "magisch denken"? Maar dit IS magie!

Bij westerse mensen zijn de *reïficatieprocessen een constante verleiding, omdat ze op de een of andere manier de 'objectivering' toelaten van dat wat van symbolische aard is en als zodanig gescheiden is van de dimensie van de zintuiglijke waarneming, wanneer dat laatste onaangenaam is. Daarom speelt intentionaliteit een essentiële rol in elke sjamanistische ervaring en wordt bovendien uitgedrukt in een rituele vorm die nauwkeurig en rigoureus is. Maar al heel snel geloofden westerlingen die sjamanistische praktijken hebben 'ontdekt', dat ze de psychoactieve stoffen 'vrij' konden houden van de rituele normen. Het is op deze manier dat de initiatiefnemers van de psychedelische beweging van de jaren zestig een hele generatie in de drugs hebben gestort. Integendeel, westerlingen zullen proberen om de pragmatische informatie die niet samenvalt met hun principes in een "symbolisch" aangeduid territorium plaatsen dat eigenlijk virtueel is. Symboliek in ons westerlingen is zo leeg dat de essentie ervan geen operationele functie meer heeft en in plaats daarvan wordt omgezet in een weerspiegeling van een virtuele realiteit. Als voorbeeld, veel feministen voelen zich gedegradeerd naar de tweede plaats door het feit dat volgens de curanderos een vrouw Ayahuasca niet kan drinken als ze ongesteld is, en ze interpreteren deze informatie liever als overblijfsel van het chauvinisme van primitieve stammen of als een psychoanalytische lezing rond de kwestie van verlangen. Ze hebben dus de neiging om een ​​zeer belangrijke aanbeveling te overtreden die specifiek betrekking heeft op het feit dat de uitstroom van menstruatiebloed giftig is op energetisch niveau, een feit dat gemakkelijk kan worden aangetoond. Het is ook op deze manier dat blanken tot het uiterste intellectualiseren en 'magie' (het beroemde 'magisch-religieuze pre-logische' denken dat de antropologie zo dierbaar is) zien in wat de Inheemse bevolking alleen beschouwt als concrete en verifieerbare mechanismen van energieoverdracht. Wie staat er dan onder controle van "magisch denken"?

*Reïficatie: Het begrip reïficatie slaat op het toekennen van menselijke eigenschappen aan dingen en op het versluieren van de betrekkingen tussen de mensen achter de beweging van de dingen.

“Initiatie is een lang en langzaam proces dat de integratie vereist van ervaringen op verschillende niveaus (fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel) en waarbij een westerling niet eenvoudig zijn eigen cultuur kan negeren.”

Andere culturele elementen die de stammenwereld kenmerken, moeten nog worden ontwikkeld en kunnen een bron van onbegrip zijn tussen de inheemse bevolking en de westerlingen. De openhartigheid van westerlingen zal door een inheemse persoon bijna altijd worden gezien als agressie, wiens culturele onvermogen om "nee" te zeggen door westerse bezoekers als hypocrisie zal worden gezien. Hoe kun je met een paar woorden verklaren dat vriendschap tussen een man en een vrouw niet bestaat in een tribale context? Een goedbedoelde westerse vrouw die vriendelijk een beleefd gebaar van een inheemse man accepteert, zegt hem in feite dat ze seksueel beschikbaar is.

Daarom kunnen we begrijpen hoe zoveel misverstanden met betrekking tot intentie, doel, rituele vorm, symbolische interpretatie, menselijke relaties, beleefdheidsregels, enz. de aanpak van het sjamanisme buitengewoon compliceren en dat er geen plaats is voor naïviteit. En als we omwille van het gemak van de taal het woord "inheems" hebben gebruikt, moeten we niet vergeten dat deze culturele impregnering vandaag de dag blijft bestaan, zelfs in de grote steden van Zuid-Amerika en bij mensen die volledig cultureel gemengd zijn.

De deuren van verzoening

Niettemin, zijn wij van mening dat deze ontmoeting mogelijk is en voor beide partijen voordelig kan zijn als ze wordt omkaderd met de nodige voorzorgsmaatregelen en langzaam wordt ondernomen. Dat is meestal niet het geval. Het sjamanisme vereist lange trainingsperioden die maar weinig westerlingen echt willen ondernemen, gezien de vereisten en duur (jaren, fulltime). We staan ​​hier voor een roeping. Om te zeggen dat "iedereen een sjamaan in zich heeft" is een grap en in het slechtste geval een leugen. Professionele (ware) roepingen zijn zeldzaam, omdat er maar weinig mensen zijn die een "Mozart of een Modigliani in zich hebben". Tegenwoordig, hoewel jarenlange training vereist is om een ​​expert over dit onderwerp te worden, zijn we verrast om te zien dat men een sjamaan kan worden en de bewustzijnstoestanden kan beheersen met slechts één trainingsweekend in het bos van Fontainebleau. Veel van de zogenaamde sjamanistische cursussen die in de New Age-context worden aangeboden, doen eigenlijk alleen een beroep op technieken van ontspanning, lucid dreaming, beïnvloeden van hypnotische toestanden, enz.., dingen die alleen een naam delen met sjamanisme.

Sjamanisme betrekt het lichaam op een extreme manier (vasten, seksuele onthouding, voedselverboden, langdurige isolatie, enz.), gericht op de grenzen van psychologische weerstand die vooral bestaan ​​binnen gemodificeerde bewustzijnstoestanden, waardoor we dichter bij paranormale fenomenen en parapsychologische abnormaliteiten komen die soms te destabiliserend zijn, en de deuren openen naar onbekende transcendentale dimensies. Het volstaat om te zeggen dat sjamanistische training veel leed en opoffering met zich meebrengt. We zijn ver verwijderd van het comfortabele aanbod van de sjamanistische light-training die thuis beschikbaar is en die geen lijden met zich meebrengt (een vreselijke joods-christelijke uitvinding) waar alleen een partner en een trommel nodig zijn om een ​​sjamaan te worden en je totemdier te vinden ....

Initiatie is een lang en langzaam proces dat de integratie vereist van ervaringen op verschillende niveaus (fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel) en waarbij een westerling niet eenvoudig zijn eigen cultuur kan negeren. In plaats van te ontsnappen naar een andere wereld, gaat het erom de eigen wortels te her- integreren en te verzoenen met zichzelf en de 'voorouders', wat voor een westerling ook betekent dat de joods-christelijke culturele grondslagen moeten worden hersteld. Reizen door een voorouderlijke cultuur kan geschikt zijn voor een westerling op voorwaarde dat zij zich voorbereiden om "naar huis" terug te keren. De voorafgaande of gelijktijdige verwerving van een training in begeleiding of, beter gezegd, van een beroep met een therapeutische dimensie, lijkt mij essentieel. De sjamanistische ervaring moet vooraf worden voorbereid, om vervolgens in een symbolische container te worden uitgevoerd en uiteindelijk te worden gevolgd door aanvullende fasen van integratie van de geleefde ervaring. Daarom vereist het een specifieke set en setting.

In deze omstandigheden kan Spirit, die ademt waar hij wil en wanneer hij wil, therapeutische roepingen inspireren, die misschien afkomstig zijn uit verschillende culturen, maar die allemaal spreken van de eeuwige mens.

------

Dit artikel is twee keer in het Frans gepubliceerd. Voor het eerst gepubliceerd in het SYNODIE-tijdschrift door de Groups of Investigation and Studies in Transpersonal Therapies (GRETT) en voor de tweede keer in het tijdschrift "Nouvelles Clés" (december 2005). Vertaald in het Engels door Valeria Paz Villegas, november 2017.

Artikel

• Amazonian Shamanism, by Dr. J. Mabit on takiwasi.com [Eng >]
• Kaphi.net [Eng >]
• Chacruna.net [Eng >]
• Afterlife Coach [Eng >]

 
Boek

• The Immortality Key, The secret History of the Religion with no Name
  Door: Brian C. Muraresku 
  
  

Art: Shaman Dreaming van Luis Tamani