Wat betekent ‘holding space’, de ruimte voor iemand anders dragen of openhouden? Het betekent dat we bereid zijn om naast een ander te lopen, welke ontwikkeling ze dan ook op hun levenspad doormaken, zonder hen te veroordelen, zonder de ander zich inadequaat te laten voelen, zonder te proberen de ander te veranderen, of te proberen de uitkomst te beïnvloeden. Wanneer we de ruimte openhouden voor andere mensen, openen we ons hart, bieden onvoorwaardelijke steun, zonder oordeel en controle.

Het is alleen mogelijk om een sterke ‘Space Holder’ te zijn, als we anderen om ons heen hebben die op hun beurt de ruimte voor ons openhouden. Zelfs de sterkste leiders, coaches, healers, enz., moeten weten dat er een aantal mensen zijn bij wie ze kwetsbaar en zwak kunnen zijn, zonder de angst om hierop beoordeeld te worden.

Het is niet altijd een eenvoudige opgave om de ruimte open te houden voor anderen, want we hebben allemaal de zeer menselijke neiging om de ander te willen ‘herstellen’, ze advies te willen geven, of ze te veroordelen omdat ze niet verder op het pad zijn dan ze zijn. Het vraagd om zelfbewustzijn, je schaduwzijden kennen, nederigheid en het vermogen jezelf opzij te zetten. Evengoed is het van zeer grote waarde om dit vermogen in jezelf te oefenen en ontwikkelen. Als ook om anderen, wanneer nodig, het vertrouwen te schenken om de ruimte voor jou open te houden.

Je ondersteunt de ander NIET in haar/zijn persoonlijke ontwikkeling, transformatie, verdriet, ...enz., door:

•          het wegnemen van haar/zijn kracht (d.w.z. proberen diens problemen op te lossen),
•          iemand te beschamen (d.w.z. impliceren dat hij/zij meer zou moeten weten dan hij/zij doet), of
•          hen overweldigen (d.w.z. ze meer informatie geven dan waar ze klaar voor zijn).

Daadwerkelijk iemand ondersteunen in haar/zijn persoonlijke ontwikkeling, transformatie, verdriet, enz., doen we door:

• bereid te zijn om opzij te stappen,
• zodat hij/zij eigen keuzes kan maken,
• haar/hem onvoorwaardelijke liefde en steun bieden,
• haar/hem zachte begeleiding geven wanneer het nodig is,
• en haar/hem zich veilig laten voelen, zelfs als hij/zij fouten maakt.

‘Holding space’, het openhouden of dragen van de ruimte is niet iets dat uitsluitend toebehoord aan  begeleiders, coaches, healers, therapeuten of verpleegkundigen. Het is iets dat we allemaal voor elkaar kunnen doen - voor onze partners, kinderen, vrienden, buren en zelfs voor 'toevallige' passanten waarmee we in de trein of bus in gesprek raken.

Tips van Heather Plett

Heather schreef een artikel over 'Holding Space' aan de hand van een persoonlijke ervaring met Ann, de palliatieve zorg verpleegkundige, die haar en haar broers en zussen bijstond tijdens het sterfproces van haar moeder. In dit artikel vertrouwd Heather op een evenzo ontroerende als 'to the point' wijze haar visie op dit onderwerp aan ons toe. En deelt hoe je in haar ervaring kan leren de ruimte voor een ander open te houden.

1. Geef mensen toestemming om op hun eigen intuïtie en wijsheid te vertrouwen

Toen we moeder steunden in haar laatste dagen, hadden we geen ervaring om op te vertrouwen, en toch, intuïtief, wisten we wat nodig was. We wisten hoe we haar fragiele lichaam naar de wasruimte moesten dragen, we wisten hoe bij haar te zitten en hymnen te zingen, en we wisten hoe van haar te houden. We wisten zelfs wanneer het tijd was om de medicatie te injecteren die haar pijn zou helpen verlichten. Op een heel zachte manier, liet Ann ons weten dat het niet nodig was om dingen te doen op basis van een aantal willekeurige gezondheidszorg protocollen- we konden gewoon op onze intuïtie en verzamelde wijsheid vertrouwen uit de vele jaren dat we van moeder gehouden hadden.

2. Geef mensen niet meer informatie dan ze aankunnen

Ann gaf ons enkele eenvoudige instructies en liet ons achter met een paar folders, maar heeft ons niet overweldigt met veel meer informatie dan we in ons verdriet hadden kunnen verwerken. Te veel informatie zou ons het gevoel hebben gegeven incompetent en onwaardig te zijn.

3. Ontneem iemand niet de macht

Wanneer we beslissingsbevoegdheid uit handen nemen van mensen, voelen ze zich nutteloos en incompetent. Er kunnen zich tijden voordoen waarin het nodig is om bij te springen en zware beslissingen voor anderen te nemen (bijv. wanneer ze te maken hebben met een verslaving en een interventie voelt als het laatste redmiddel), maar in bijna alle andere gevallen, moeten mensen de autonomie hebben om hun eigen keuzes te maken (zelfs onze kinderen).

Ann wist dat we ons gesterkt moesten voelen bij het maken van beslissingen namens onze moeder, en dus bood ze aan hierin te ondersteunen, maar ze heeft nooit geprobeerd daar leidend of controlerend in te zijn.

4. Hou je eigen ego er buiten

Dit is er één met hoofdletters. We trappen allemaal wel eens in die val – wanneer we beginnen te geloven dat het succes van de ander afhankelijk is van onze interventie, of wanneer we denken dat hun falen slecht op ons afspiegelt, of wanneer we ervan overtuigd zijn dat welke emoties ze ook op ons los laten; deze over ons gaan in plaats van over hen. Het is een val waar ik mezelf af en toe in voel wegglijden als ik les geef. Ik kan dan meer bezorgd zijn over mijn eigen succes (Vinden de studenten mij nog wel leuk? Geven hun cijfers te denken over mijn vermogens als onderwijzer?) dan over het succes van mijn studenten. Maar dat dient niemand - ook mij niet. Om hun ontwikkeling echt te steunen, moet ik mijn ego er buiten houden en een ruimte creëren waarbinnen ze de mogelijkheid hebben om te groeien en te leren.

5. Maak dat ze zich veilig genoeg voelen om te falen

Als mensen leren, een groeiproces doormaken, of door verdriet of een transitie gaan, is het onvermijdelijk dat ze op hun weg een aantal fouten zullen maken. Wanneer wij, als hun ‘ruimte houders’, ons eigen oordeel en schaamte er buiten houden, bieden wij hen de kans om in zichzelf de moed te vinden om risico’s te nemen; en de veerkracht om door te gaan, zelfs als ze falen. Als we ze laten weten dat fouten maken gewoon een deel van de reis is en niet het einde van de wereld, zullen ze minder tijd besteden aan het neersabelen van zichzelf en meer tijd besteden aan het leren van hun fouten.

6. Begeleid en help met nederigheid en bedachtzaamheid

Een wijze ‘ruimte houder’ weet wanneer je mensen begeleiding moet onthouden (bijv. Wanneer het iemand het gevoel geeft een dwaas en inadequaat te zijn.) en wanneer je voorzichtig je begeleiding aan kan bieden (bijv. Wanneer ze er om vragen ​​of zo verloren zijn dat ze niet meer weten wat ze moeten vragen).

Hoewel Ann niet onze macht of autonomie weg nam, heeft ze wel aangeboden langs te komen om moeder te baden en een aantal van de meer uitdagende onderdelen van de zorgverlening op zich te nemen. Dit was een opluchting voor ons, want we hadden hier geen ervaring in en wilden moeder niet in een positie plaatsen die een gevoel van schaamte bij haar op zou kunnen roepen (d.w.z. Doordat haar kinderen haar naakt zouden zien).

Het is een zorgvuldige dans waarin we ons bewegen als we de ruimte openhouden voor anderen. Het vergt oefening en nederigheid om de gebieden te herkennen waarin anderen zich het meest kwetsbaar en incapabel voelen; en om de juiste vorm van hulp aan te bieden zonder schaamte bij hen op te roepen.

7. Creëer een container* voor complexe emoties, angst, trauma, ...enz. 

Als mensen het gevoel hebben dat ze op een diepere manier worden gedragen dan ze gewend zijn, voelen ze zich veilig genoeg om complexe emoties aan de oppervlakte te laten komen. Emoties die normaal misschien verborgen zouden blijven. Een ervaren ‘ruimte houder’ (space holder) weet dat dit kan gebeuren en is voorbereid om de ruimte op een zachte, ondersteunende en niet-oordelende manier open te houden.

Binnen traditionele healingrituelen neemt de cirkel een belangrijke plaats in, de kring als ruimte waarin geen hierarchie bestaat, iedereen gelijk is aan elkaar. Een ruimte waarbinnen mensen zich veilig genoeg kunnen voelen om in te storten zonder angst dat het ze permanent zal beschadigen of dat ze zullen worden beschaamd door andere aanwezigen. Er is altijd iemand om kracht en moed te bieden. 

'Holding space' is geen gemakkelijk werk, en het is werk waarvan je blijft leren naarmate je anderen op een steeds uitdagender niveau mag begeleiden.

We kunnen dit werk NIET doen:

•          als we zelf te emotioneel zijn,
•          als we hebben nagelaten om onze eigen schaduwzijde te onderzoeken (intens zelfonderzoek),
•          of als we de mensen waar we de ruimte voor openhouden niet vertrouwen.

In het geval van Ann, deed ze dit door het tonen van haar tederheid, mededogen en vertrouwen. Als wij uit haar gedrag hadden opgemaakt dat zij deze moeilijke situaties niet aankan of dat ze bang is voor de dood, dan zouden we niet in staat zijn geweest om haar op de manier te vertrouwen zoals wij dat hebben gedaan.

8. Sta hen toe om andere beslissingen te nemen en om andere ervaringen op te doen dan jij zou doen

De ruimte openhouden gaat over het respecteren van de verschillen in ieder mens en het besef dat deze verschillen kunnen leiden tot het maken van keuzes die wij niet zouden maken. Soms, bijvoorbeeld, maken mensen keuzes op basis van culturele normen die wij, vanuit onze eigen ervaring, niet kunnen begrijpen. Wanneer we de ruimte openhouden, laten we de controle los en eren we de verschillen. Ann deed dit door ons te ondersteunen bij het maken van beslissingen over wat te doen met moeders lichaam nadat zij was overgegaan. Als wij het nodig hadden gevonden om een bepaald ritueel uit te voeren voordat we haar lichaam konden vrijgeven, waren we vrij geweest om dat te doen in de privacy van mijn moeders huis.

De ruimte openhouden is niet iets dat we zo 1, 2, 3 beheersen, of dat adequaat kan worden geadresseerd in een lijst met tips zoals ik die net gegeven heb. Het is een complexe beoefening die evolueert als we het praktiseren, en het is uniek voor elke persoon en in elke situatie.

Artikel: 'What it means to 'hold space' for people, plus eight tips on how to do it well'
Door: Heather Plett

*Container: containment is het creëren van een psychische of energetische ruimte waarin elke energietoestand, communicatie vorm, hoe verward en pijnlijk ook, opgevangen, vastgehouden en energetisch/mentaal ‘verteerd’ wordt door de behandelaar/therapeut met als doel de gevoelens van hun ondraaglijke kwaliteit te ontdoen, een vertaalbare vorm te laten aannemen en een plaats te geven in de belevingswereld van de patiënt. Simpel gezegd maken de gevoelens van de patiënt een ‘omweg’ via de behandelaar. Iets waar we binnen het sjamanisme mee werken en ook bekend is binnen de psychanalyse (Wilfred Bion 1897-1979).