Azra en Seren Bertrand over de vijf staten van het pad van liefde, de heilige alchemie:

Een heilige relatie neemt ons mee naar het hart van de liefde, de wilde brandhaard van schoonheid en mysterie die onszelf en ons leven volledig zal transformeren. Een heilige relatie is een catharsis; een diepe emotionele zuivering.

Het is de ondersteunende, katalyserende, krachtige en transformerende kookketel om deze diepe heling te laten plaatsvinden. Zo kunnen we de symbiotische staten van liefde ervaren, die ons als kind onbewust werden onthouden. Dit is geen vorm van onbewuste wederzijdse afhankelijkheid, dit is een volledig bewuste reis met twee instemmende volwassenen die volledig voorbereid zijn om samen het vuur van initiatie binnen te gaan.

Het vuur van de liefde is als een smeltkroes die alles weer terug laat smelten naar de oorspronkelijke blauwdruk van liefde. Niet door een gebrek aan liefde aan te passen of te compenseren en ‘samen alleen te zijn’ maar door ons opnieuw te durven openen voor de volheid van liefde, wat er ook speelt. Om het ultieme risico te nemen om heilig eenheidsbewustzijn te bereiken, waar ieder mens diep naar verlangt en op zielsniveau en bio-energetisch niveau voor is gemaakt. Dit is de realiteit van onze kwantum baarmoeder biologie, voortvloeiend uit Spirit.

We kunnen deze reis uitdrukken als zich ontvouwend in vijf staten van inwijding.

I :: Onafhankelijkheid ::

Onafhankelijkheid is de illusie dat we het alleen kunnen doen, dat we volledig zelfredzaam zijn en niets of niemand anders nodig hebben. De illusie van onafhankelijkheid is ingebed in de illusie van af-gescheidenheid en is een virusachtige gedachtevorm die de mensheid in zijn greep heeft. Het geeft ons een gevoel van controle, kracht en macht. Anderen nodig hebben, toegeven dat we deel uitmaken van een web van energie, maakt het valse mannelijke zelf in zowel mannen als vrouwen week en machteloos.

In relaties is deze onafhankelijkheid, kracht en autonomie een masker om de diepe gevoelens te vermijden die zullen ontstaan bij ware intimiteit, openheid en het samensmelten van zielen. Degenen die in dit masker leven, kunnen niet versmelten met de wildernis van liefde, het grote mysterie. Hoe zachtaardiger, tederder en waarachtiger we zijn naar onszelf; des te meer we de volheid van wie we zijn omarmen (gaven en gebreken) en onszelf toestaan om 'fout', onvolmaakt en toch waardig te zijn om liefde te ontvangen; hoe meer dit masker zal oplossen.

In ons huidige paradigma worden we aangemoedigd om onafhankelijkheid als positief te beschouwen; niets of niemand nodig te hebben. Mannen zijn al heel lang onderworpen aan deze conditionering, maar nu zijn vrouwen ook verstrikt geraakt in de ban van de illusoire kracht van onafhankelijkheid. We verharden en zeggen: "Ik zal nooit meer gekwetst worden door liefde." Als je jezelf beschermt tegen pijn, bescherm en verdedig je jezelf ook tegen liefde en leven. Maar echte kracht is de kwetsbaarheid om zacht te zijn, te smelten, te vertrouwen dat het web van het leven en de Goddelijke Moeder je zullen dragen en je zullen opvangen als je valt.

In de oudheid was het bekend dat iedereen die zich afkeerde van de onderlinge verbinding van de stam niet zou overleven op fysiek of zielsniveau. In de moderne wereld wordt dit kunstmatige gevoel van onafhankelijkheid gevoed door geld, succes en prestaties. We kunnen helemaal alleen leven en alles kopen wat we nodig hebben. Maar we kunnen geen liefde kopen. We kunnen niet kopen wat onze ziel het meest nodig heeft om te openen, bloeien en floreren.  Op het diepste niveau, hebben we onszelf de illusie eigen gemaakt dat we onafhankelijk zijn van Gaia en van de Grote Schoot die ons heeft gebaard en ons bij ons vertrek ook weer zal ontvangen.

We kunnen beginnen deze illusie te doorbreken met het uiten van onze behoefte aan liefde van anderen. Niet op een veeleisende manier, maar in een zachte kwetsbare uitwisseling van wat ons hart echt voelt en begeert. We kunnen ook onze dank uitspreken aan Gaia en aan anderen die ons steunen, en open staan ​​voor onze verbinding met de natuur, planten en dieren, evenals mensen.

Het risico bestaat dat onze kwetsbare behoefte aan liefde niet wordt of niet kan worden bevredigd. En meestal reageren we hierop door onze behoeften af te sluiten, ze te ontkennen, spirituele theorieën te ontwikkelen die de behoefte en het verlangen naar liefde "verkeerd" of "ego gericht" vinden.

In plaats daarvan kunnen we op het pad van de liefde ons hart blijven openen voor deze diepe basisbehoefte om lief te hebben, liefde te geven en liefde te ontvangen. Om anderen fysiek en zielvol aan te raken, en fysiek en zielvol door anderen aangeraakt te worden.

Zelfs als niet aan onze behoefte wordt voldaan, kunnen we ons hart en onze ziel blijven openen en uitreiken. Onszelf toestaand om het diepe verdriet, de afwijzing, de verlating, de dissociatie te voelen wanneer ons verlangen naar liefde niet wordt vervuld - en om toch open te blijven. Want het is in deze staat van expansieve bloei dat we onszelf openen in de armen van de Liefde haarzelf.

We hoeven geen eisen aan de ander te stellen, of onze woede op hen te projecteren, of hen te dwingen iets te kiezen dat ze niet willen of waar ze niet klaar voor zijn. We kunnen eren waar ze zijn, hun vrije wil eren en nog steeds zeggen, ik kies liefde! Zelfs als dit betekent het verlaten van de relatie -of het loslaten van het idee, dat zij de "Ene Ware" zijn- en rouwen om alle gevoelens van verraad of verlies.

Heilige liefde is inclusief en omvat al onze behoeften; het sluit ze niet uit - zelfs als ze gewond, rommelig, kinderachtig, hartverscheurend of aanhankelijk zijn. Dit opent de deur naar ons dierbare innerlijke kind dat niet de liefde heeft ontvangen die hij of zij nodig had om te gedijen. Onze projecties op anderen zijn magische poorten als we ze bewust navigeren. Het opent ook de deur naar onze ware kracht, zachte kracht, waar Shakti stroomt in orgastische, pulserende golven van samenkomen en ontmoeten in ware intimiteit.

En dat is de diepste angst en weerstand - om de gevoelens en het pijnlijke verdriet van ons innerlijke kind en onze diepste ziel te ontmoeten, om alle manieren te voelen waarop we denken dat we gescheiden zijn van liefde, en het niet waard zijn geliefd en gekoesterd te worden. Het vergt veel moed om opnieuw te vertrouwen, om de breuk in ons hart te openen en liefde binnen te laten.

II :: Afhankelijkheid ::

Wanneer we de moedige sprong maken naar liefde en verbinding, beginnen we toe te geven aan onszelf en anderen dat we het niet alleen kunnen, en dit stelt ons in staat om al onze diepste wonden en verlangens naar de oppervlakte te laten komen. We beginnen onze wanhopige behoefte te voelen aan contact en verbinding, om te worden gezien en gevoeld. We openen ons voor alle manieren waarop we dit niet in ons leven hebben gevoeld, beginnend als een baby. Oude angsten, verschrikkingen en verdriet komen tevoorschijn; wilde verlangens en voelbare momenten van extatische verbondenheid beginnen te ontkiemen.

Je dieper openen voor liefde, voelt alsof je doodgaat en dat is het ook; het is de dood van de oude jij, de afgescheiden jij met z’n maskers van onafhankelijkheid en autonomie. Dit is de reden waarom het proces de naam draagt: de Liefde die de Dood is. Het kan voelen alsof je teruggaat naar een kinderlijke staat van kwetsbare behoeftigheid, dit in afwisseling met oerangst en wantrouwen om opnieuw naar liefde uit te reiken. De liefde of je geliefde van je wegduwend als er diepe angst ontstaat om je hart weer te openen voor het risico van verlating en scheiding. Op deze momenten, als je je kunt openstellen voor deze gevoelens en ze kan doorvoelen vanuit onschuld, zal een golf van oer liefde door je heen spoelen. Tegelijkertijd zal je begrijpen dat je je nu opent voor iets dat veel groter is dan alleen maar persoonlijke liefde.

Je begint de oneindige liefde te voelen die je geschapen heeft, waardoor je terugvloeit in je zelf. De enige manier om je te herenigen met de Bron van liefde is door liefhebben. Er is geen mentale sluiproute die je kan helpen. Toestaan dat het volledige spectrum van je wezen gezien wordt in relaties doet dat wel.

Er is veel moed voor nodig om terug te keren naar de vrouwelijke stroom, om terug te keren naar de baarmoeder van liefde - de stroom kan wild, woest en onvoorspelbaar aanvoelen. Er is een angst dat het je kan vernietigen. En dat zal het ook; de heilige stroom van het vrouwelijke zal je maskers van macht en controle wegnemen. Hierdoor kan het veiliger zijn om op de drempel te blijven staan, erover te lezen, erover na te denken, erover te praten; om een expert te zijn in liefde, hoog op je eenzame berg van af-gescheidenheid.

Een liefdeskenner zijn, een ware connaisseur, betekend afdalen in de vruchtbare vallei, in de onderwereld, in de donkere en mysterieuze kamers die zowel verleidelijk als angstaanjagend zijn -- daar waar je schaduw leeft, waar je door God geschapen essentiële natuur leeft. We zijn vergeten wie we zijn, alleen liefde kan ons eraan herinneren.

Het vergt enorm veel vertrouwen en moed, en ook waanzin. Er is geen veilige manier om weer terug te stappen in die stroom van liefde. Het zal je van je voeten slaan, je naar beneden trekken, je meevoeren onder grote golven, je dragen, je transformeren. Er zal zelfs geen moment zijn om op adem te komen, want de stroom is oneindig.

De durf om erin te springen is geen meditatieoefening die jaren duurt om te volbrengen of beheersen. Het is er meteen, hier en nu, als we ervoor kiezen de sprong te wagen. Vaak knikken of trillen onze knieën ervan en het voelt alsof we dood zullen gaan. Het is alsof we in een afgrond springen wanneer we liefhebben, terwijl we in feite in onze Bron springen, in onze wildste extase en onze diepste bestemming.

In relaties, vereist deze dynamiek van aantrekken en afstoten (het ene moment kan je niet zonder iemand zijn, het andere moment voel je je overweldigt, verstikt door een onlogisch verlangen om te ontsnappen) de toewijding om eerlijk en kwetsbaar te zijn. We zijn bang dat we veroordeeld of verlaten zullen worden als we toegeven dat we behoeftig zijn naar liefde of bang zijn voor liefde. Maar in de veilige ruimte van een heilige relatie kunnen we ons openstellen voor beide polen en ze omarmen met erkenning en acceptatie. Tijdens dit proces zullen we de inwaartse spiraal volgen terug naar de oorspronkelijke oorzaak van deze gewonde reacties: het eenzame kind dat wanhopig liefde en verbinding wilde, en het boze kind dat heeft opgegeven dat hij behoeften heeft en iedereen weg duwt die liefde toont.

We kunnen in het vuur zitten van wat zich in het hier en nu laat zien, we zullen door veel vibraties van gevoelsgebieden en psychische lagen reizen, en mogen oude gevoelens en ervaringen opnieuw bekijken waarvan we dachten dat we ze veilig hadden opgesloten en de sleutel weggegooid. Bij de keuze voor liefde kiezen we ervoor om alles onder ogen te zien wat géén liefde is en we verwelkomen het allemaal, we sluiten alle ontsnappingsluiken ​​zodat onze onschuld opnieuw in liefde geboren kan worden.

Afhankelijkheid verschilt van co-afhankelijkheid, dat is wanneer je ervoor kiest om in een gewelddadige of ongelukkige relatie te blijven omdat je bang bent om alleen te zijn en het veiliger voelt om andere mensen gelukkig te maken in plaats van je ware verlangens tot uitdrukking te brengen. In deze situatie is de opening naar eigenliefde en eerlijkheid, het nemen van positieve stappen om jezelf te bekrachtigen. Jezelf openen voor je eigen behoeften en wensen is de stap naar liefde.

Als we diep in ons Womb-Hara-Weten vragen of een relatie ons heelt of ons schaadt, kunnen we de beslissing nemen die het meest dienend is aan de liefde. Als we het inzicht ontvangen dat de relatie schadelijk en gewelddadig is, en dat ons kostbare, kwetsbare innerlijke kind meer wordt gekwetst-- dan kunnen we ons openen voor vertrouwen dat het leven ons zal dragen wanneer we ervoor kiezen om van onszelf te houden.

III :: Onderlinge afhankelijkheid ::

Door volledig toe te geven aan onze behoeften en verlangens naar liefde, zonder oordeel of onderdrukking, gaan we een kookketel van liefde binnen waar we onze diepste schaduwen en wonden tegen de liefde ontmoeten en transmuteren. Dit vereist totale toewijding, transparantie en kwetsbaarheid - volledig in het vuur staan ​​van wie we werkelijk zijn, in plaats van wie we zouden willen zijn. We staan ​​onze geliefde toe om ons vast te houden en ons te zien in dit proces, om naakt te worden in onschuld. Terwijl de reis begint door enkele van onze belangrijkste persoonlijke en voorouderlijke wonden en het helen daarvan, begint er een nieuwe, diepere, ongerepte liefde in ons te ontstaan ​​- een die gezegend is met de zuiverheid van vertrouwen, niet alleen in de ander, maar in het leven zelf en in de reis van liefde. We beginnen met het herstellen van een intern netwerk van Ware Liefde; een die niet neemt, bezit, manipuleert uit een op angst gebaseerde houding; een die het vrouwelijke principe van het ontvangen niet vanuit een misplaatst gevoel ontkent omdat liefde alleen het mannelijke principe van geven kan omvatten, zich naar buiten uitstrekkend, een ander penetrerend met liefde, maar ook het vrouwelijke principe kan omvatten, de levende kelk, die liefde ontvangt en liefde in zichzelf aantrekt als een proces van spirituele en fysieke transformatie.

Met dit uitgebalanceerde tweeweg circuit op zijn plaats betreden we de gebieden van onderlinge afhankelijkheid - waar we liefde en verbinding toestaan ​​om ons te verenigen vanuit een zuiverder niveau van bewustzijn. Angst om overweldigd en beheerst te worden door liefde of angst om verlaten te worden en verraden door liefde wijken, terwijl de kindertijd wonden en voorouderlijke wonden waaruit ze zijn geboren oplossen. In hun plaats ontstaat een gezonde verweving van samenwerking en co-creatie, vol integriteit en vrede. Een grote evolutionaire sprong in liefde vindt plaats als we ons beginnen te ontwikkelen binnen een webstructuur, in plaats van geïsoleerd te leven. De immense creatieve en liefhebbende kracht van het heilige paar in eendracht wordt veel groter dan de som der delen.

We beginnen onze relatie met Schepper en Schepping te helen, om ons te her-inneren dat we deel uitmaken van het Al, geliefd en ondersteund, niet een afgescheiden fragment.

Als we ons in het web bewustzijn begeven, kunnen we de samenhang van Al Wat Is beter zien en voelen. Ons hart en onze zielen worden zachter, onze seksualiteit opent in harmonie met de natuur en de originele blauwdruk. Ongelooflijk magnetische en resonerende groepsenergievelden omringen ons, en trekken meer harmonie en liefde aan.

Het is alsof we een betoverde tuin zijn binnengegaan, en onze relatie - hoewel niet altijd perfect - is doordrenkt van tederheid, mededogen en zelfbewustzijn. Er is een speelsheid, vreugdevolle kameraadschap en intimiteit terwijl we samen het pad van de liefde afleggen, als een groep dolfijnen die dieper de oceaan van liefde in zwemt.

IV :: Communie ::

Liefde wordt een meestal geleefde realiteit; pod womb bewustzijn openbaard zich en wordt toegankelijk. Onze harten smelten samen, we vertrouwen op liefde en lossen de illusie van afgescheidenheid volledig op. We worden ondergedompeld in heilig eenheidsbewustzijn en voelen onszelf volledig verweven in het web van het leven en de Bron die het heeft geschapen. Niet door de gevoelens van de vrouwelijke ziel te ontkennen, te dissociëren of te scheiden, maar door ze volledig te integreren. De goddelijke biologische blauwdruk schakelt in en ontsteekt een ontzagwekkend krachtveld van levend licht dat over alle dimensies schijnt. De biologie van liefde transfigureert het menselijk lichaam, en de heilige minnaars, in een onsterfelijke goddelijke kelk; liefde stroomt binnen, in extatische golven van belichaamde endocriene reacties, en stroomt vervolgens de wereld in als een mooi geschenk. De tweelingzielen fuseren in één veld van liefde. Uit deze staat van oer-onschuld komen wonderen voort, enorme helende krachten ontwaken, een wonderbaarlijke levensduur wordt mogelijk, bovennatuurlijke gaven zijn volledig natuurlijk, tijd en ruimte bestaan ​​niet langer als een beperkende macht, nieuwe paradigma's van bewustzijn beginnen te ontstaan. Weinig mensen op aarde hebben dit stadium bereikt - goddelijke minnaars zoals Yeshua en Magdalena vormen een uitzondering - maar deze mogelijkheid wordt nu verankerd op Aarde voor degenen die bereid zijn het pad van Liefde te bewandelen.

V :: Vereniging ::

We versmelten met de bron op een oneindige reis die woorden te boven gaat, diep in Liefde. We worden één met de Moeder-Vader-Schoot van de Schepping. We versmelten met de dimensie van liefde en betovering, belichamen het hier op Aarde - het magische land, nirvana en de hemel die altijd al in ons was.

Wanneer genoeg mannen en vrouwen samenkomen in fysieke, liefdevolle, seksuele, zielvolle vereniging en versmelting (niet alleen door het mannelijke en vrouwelijke binnenin te verenigen), zal feitelijk de vibraties van het weefsel van onze realiteit doen veranderen. Dit is de grootste kracht.

In mystieke tradities is de vereniging van de alchemistische koningin en koning de hoogste vorm van alchemie en het fundament van de verlossing en wedergeboorte van de wereld.

De weg naar deze vereniging is een rommelige, hartverscheurende, volledig on-spirituele reis door onze absoluut grootste angst, om ons zwak, behoeftig en afhankelijk te voelen, waarin geen "ruimte" overblijft voor ons individuele afzonderlijke zelf (het gefragmenteerde deel van onszelf waarvan we voelen het nodig te hebben om veilig te zijn en te overleven). Het pad van liefde nodigt dit uit in het hart voor ware heling. We geven ons over aan ons hart en omarmen alles wat we daar vinden.

We beginnen te bestaan ​​in een geleefde realiteit waar ik en de ander één zijn.

Door: Azra Bertrand, M.D. & Seren Bertrand
Uit: Womb Awakening, Initiatory Wisdom from the Creatrix of All Life (blz 376-381)

Azra en Seren Bertrand werken aan een nieuw boek en een nieuwe website.  Zodra de Fountain of Life website (vh www.fountainoflife.org) weer online is, wordt de link hier gedeeld.  Het werk van Azra en Seren Bertrand is van onschatbare waarde voor het verder ontvouwen en openbloeien van Womb Wijsheid. Het is ieder gegund zich aan deze bron te laven.