Albert-Einstein

In het wereldbeeld van de Shuar is Arutam het opperwezen, de God van de Goden. Hij woont in de watervallen en bereikt de Shuar via de rivieren.

Arutam vertegenwoordigt de allerhoogste, beschermende, transcendente en bovennatuurlijke geest die een speciale kracht op de mens overbrengt.

Met zijn goddelijke kracht doordrenkt en bevrucht dit bewustzijn de aarde en het universum om concrete effecten in de werkelijkheid teweeg te brengen.

Dit is de bron en mentaliteit van de Shuar wereld.

Inanna was de Sumerische godin van liefde, sensualiteit, vruchtbaarheid, voortplanting en oorlog. 

Ze wordt altijd afgebeeld als een jonge vrouw die zich volledig bewust is van haar vrouwelijke kracht en het leven moedig tegemoet gaat zonder angst voor hoe ze door anderen zal worden gezien. 

Het epische gedicht ‘Inanna’s afdaling naar de netherwereld’  (c.1900-1600 BCE) beschrijft de reis van de godin Inanna van de hemel, naar de aarde, naar de onderwereld, om daar haar oudere zus Ereshkigal, Koningin der Doden, te bezoeken die pas weduwe geworden is.

Metaforisch gezien is Venus Retrograde (23 juli - 4 sept. '23) vergelijkbaar met een afdaling in de onderwereld: het nodigt ons uit aspecten van onszelf te integreren zodat een nieuwe versie van onszelf kan opstaan.

Een passend moment om dit verhaal te delen.

Even terug naar de basis ... 

Trauma is niet dat wat ons overkomt, trauma is wat er IN ons gebeurt als reactie op wat er met onszelf of in onze directe nabijheid gebeurt. 

We kunnen trauma reacties ontwikkelen na grootse ingrijpende gebeurtenissen maar ook door langdurige blootstelling aan stressvolle omstandigheden.

Om stressvolle en (levens)bedreigende situaties goed te kunnen reguleren is het nodig om als kind drie emotionele behoeften te hebben ervaren: veiligheid, liefde en grenzen. 

Dit zijn kern behoeften! Het gaat niet om een extraatje dat het leven aangenamer maakt, het staat gelijk aan 'water en brood'.

Rouw is meer dan uiting geven aan een gevoel. 

Het is een heilige dimensie die we steeds opnieuw betreden wanneer we nieuwe realiteiten in bestaan dromen en dus
de oude realiteit ontmoeten.

We hebben ons verdriet dan onder ogen te zien.

Rouw is ook de tijdloosheid die we binnengaan wanneer de dood een geliefde meevoert naar verre horizonten. 

Een waarheid die ons brein en lichaam, zo gewend aan hun aanwezigheid en aanraking, alleen druppelsgewijs kan bevatten.

Traan voor traan.